31/1/15

Βασίλειος Μαρκεζίνης για Πρόεδρος Δημοκρατίας

Βασίλειος Μαρκεζίνης για Πρόεδρος Δημοκρατίας
Του Νίκου Σταματάκη
Ασφαλώς δεν πρωτοτυπεί ο γράφων με την πρόταση του τίτλου. Η ιδέα περιφέρεται σε ιδιωτικές συζητήσεις, στον τύπο και σε έγκριτες ιστοσελίδες τα τελευταία δύο χρόνια τουλάχιστον.
Τόσο η προσωπικότητα του καθηγητή Μαρκεζίνη όσο και οι στενές, στενότατες επαφές του με τον Αλέξη Τσίπρα κατέστησαν τους αρχικούς ψιθύρους πιθανολογία και τελικά – την προεκλογική περίοδο – η πιθανολογία προσέλαβε κάποιο άρωμα βεβαιότητας… Για να διαψευσθεί από τις πρόσφατες συζητήσεις που θέλουν τον Ελληνα επίτροπο στην Ε.Ε. κ.Αβραμόπουλο ως επικρατέστερο, ενώ ταυτοχρόνως συζητείται και το όνομα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και οι δύο προαναφερθέντες, Αβραμόπουλος και Καραμανλής, θα αποτελούσαν άριστες επιλογές για το αξίωμα του προέδρου καθώς πληρούν τις βασικές προϋποθέσεις: Πρόκειται για έμπειρους και δημοφιλείς πολιτικούς με καθαρά «ενωτικό» προφίλ και απήχηση προς όλες τις κατευθύνσεις του πολιτικού φάσματος. Προσωπικότητες ευγενείς και πατριωτικές που έχουν προσφέρει υπηρεσίες στον τόπο από πολλά αξιώματα. Και μάλιστα πληρούν τον εθιμικό πλέον κανόνα που θέλει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να προέρχεται από την αντίθετη παράταξη εκείνης που κυβερνά και επομένως τον προτείνει – και να αποτελεί επομένως σύμβολο εθνικής ενότητας… Αναρωτιέται όμως κανείς αν θα έπρεπε να αναμένουν – και λόγω ηλικίας – για καταλληλότερη μελλοντική στιγμή. Εχουν άλλωστε και οι δύο σπουδαίους ρόλους να επιτελέσουν στο παρόν και το άμεσο μέλλον. Ο μεν Αβραμόπουλος έχει τις καλύτερες προϋποθέσεις να επιτύχει στο έργο του Επιτρόπου και να βοηθήσει την Ελλάδα παντοιοτρόπως από εκεί, ο δε Καραμανλής έχει μπροστά του το επίσης σπουδαίο έργο της ανασυγκρότησης της κεντροδεξιάς παράταξης και της συμβολής της στην πορεία της Ελλάδας προς την ανάταση.

Ας σημειώσουμε ότι το έξοχο «ενωτικό» έθιμο που προαναφέραμε δεν θα είχε θέση και ύπαρξη εφόσον το αξίωμα του Προέδρου περιείχε ουσιαστικές αρμοδιότητες. Εκεί ακριβώς λοιπόν πρέπει κανείς να σταθεί – στον απογυμνωμένο εξουσιών συνταγματικό ρόλο του Προέδρου – εάν θέλει να κάνει την σωστή επιλογή του προσώπου για το προεδρικό αξίωμα. Επειδή το πρόσωπο αυτό θα πρέπει με την συνολική του παρουσία να ανεβάζει και να γεμίζει τον απογυμνωμένο θεσμό – μέχρι να ευοδωθούν επιτέλους οι διαδικασίες μιας (προ πολλού απαραίτητης) συνταγματικής αναθεώρησης.

Δεν υπάρχει πρόσωπο που να υπερκαλύπτει το ρόλο του Προέδρου αλλά ταυτόχρονα και να ανεβάζει τον θεσμό σε επίπεδο πλήρους λειτουργικότητας καλύτερα από τον καθηγητή και ακαδημαϊκό Βασίλειο Μαρκεζίνη. Και μάλιστα στις παρούσες περιστάσεις, εσωτερικές και διεθνείς, που απαιτούν την ύψιστη δυνατή απόδοση από τους υπηρέτες των δημοκρατικών θεσμών. Στο εσωτερικό το ζητούμενο είναι κυρίως η αποκαθήλωση του σάπιου συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς που οδήγησε τον τόπο στην ηθική και οικονομική χρεοκοπία. Στις συνθήκες αυτές θα ήταν πρέπον να υπάρξει αποστασιοποίηση από τους έως τώρα συμμετέχοντες στο σύστημα αυτό – έστω και εάν κάποιοι αποτελούσαν τις λίγες φωτεινές εξαιρέσεις. Διεθνώς απαιτείται η μέγιστη δυνατή συσπείρωση δυνάμεων και αποτελεσματικότητα, εάν πρόκειται να ολοκληρωθεί με επιτυχία το τιτάνιο έργο της αναδιαπραγμάτευσης του αβίωτου ελληνικού χρέους.

Ο καθηγητής Μαρκεζίνης, αληθινό θρέμμα της Ελληνικής Διασποράς και από πολλές απόψεις γνήσιος απόγονος του Ιωάννη Καποδίστρια, αποτελεί την λαμπρότερη ελληνική ακαδημαϊκή φυσιογνωμία διεθνώς. Αναγνωρισμένος ως ο πρώτος και άριστος παγκοσμίως στον χώρο του διεθνούς δικαίου, πολυγραφότατος όχι μόνο στο χώρο του Δικαίου αλλά και της τέχνης και φιλολογικής κριτικής, συνήγορος, σύμβουλος και συνομιλητής αρχηγών κρατών και πολιτικών προσωπικοτήτων παγκόσμιας ακτινοβολίας, είναι ασφαλώς μια μοναδική παρουσία.

Στο απόγειο της επαγγελματικής του επιτυχίας ο καθηγητής Μαρκεζίνης θέλησε τα τελευταία χρόνια να πραγματώσει και αυτός το όνειρο κάθε αληθινού Ελληνα και να προσφέρει ανιδιοτελώς στην Πατρίδα. Συνέγραψε πλήθος έργων που περιγράφουν λεπτομερώς τις αιτίες της ελληνικής παρακμής και συμμετείχε έντονα στον δημόσιο διάλογο προτείνοντας ιδέες και λύσεις, τόσο στον αγαπημένο του χώρο του Δικαίου και της εξωτερικής πολιτικής όσο και ευρύτερα. Ο λόγος ήταν πάντοτε απόσταγμα σοφίας, πείρας, λογικής και άδολου πατριωτισμού σε κάθε θέμα που τον απασχολούσε, διακρινόμενος από αληθινή αγωνία για το μέλλον του Ελληνισμού, που εγκαίρως διέβλεπε να οδηγείται σε βαθιά κρίση.

Αναδεικνυόμενος στη θέση του Προέδρου δεν θα χρειαστεί συμβουλές από κανένα για το πώς να βοηθήσει τη χώρα διεθνώς. Αντίθετα θα αποτελέσει αστείρευτη πηγή ιδεών και προτάσεων προς κάθε κατεύθυνση. Χρειάζεται άραγε να εξηγήσουμε τι μπορεί να προσφέρει μια τέτοια προσωπικότητα σε τυχόν διαπραγμάτευση του χρέους; Με τις τεράστιες νομικές του γνώσεις σε κάθε παράγραφο του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς πρακτικής; Με τις αμέτρητες διασυνδέσεις του σε κάθε γωνιά της Γής, από την Αμερική και την Ευρώπη στη Ρωσία την Κίνα και αλλού; Χρειάζεται να τονίσουμε τι θα μπορούσε να προσφέρει μια τέτοια ακτινοβολούσα φυσιογνωμία του Διεθνούς Δικαίου στο θέμα των απαιτήσεων για το Κατοχικό Δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις κατά της Γερμανίας;

Και ας μην πει κανείς «εξυπνάκιας» ότι θα μπορούσε να προσφέρει τις πολύτιμες συμβουλές του ιδιωτικώς προς την όποια κυβέρνηση… Όταν οι διάφορες διεθνείς ηγεσίες έχουν απέναντι τους έναν Ελληνα που χαίρει σεβασμού ανά την υφήλιο ασφαλώς οι ελληνικές θέσεις θα τύχουν πλήρους κατανόησης και εκτίμησης…

Ο καθηγητής Μαρκεζίνης συγκεντρώνει περισσότερα πλεονεκτήματα από κάθε άλλο υποψήφιο – και αξίζει να τα καταμετρήσουμε: 1) Είναι απαλλαγμένος από κάθε εμπλοκή στο πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε την Ελλάδα. 2) Γνήσιο τέκνο της Ελληνικής Διασποράς – της αιώνιας πηγής ανανέωσης του Ελληνισμού. 3) Υπόδειγμα αριστείας και μάλιστα παγκόσμιας στον επαγγελματικό του τομέα – και ο τόπος διψά να τιμήσει επιτέλους την αριστεία και να δημιουργήσει σωστά πρότυπα για την νεολαία. 4) Διαθέτει ασύγκριτες διεθνείς διασυνδέσεις, απολύτως απαραίτητες για την επιτυχή έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. 5) Με τη ενωτική του παρουσία, την έλλειψη της παραμικρής ματαιοδοξίας, την άφθαστη ευρυμάθειά του, την εξαίρετη πολιτική του παιδεία και ήθος, και πάνω από όλα τον πατριωτισμό του θα κάνει την τώρα ανιαρή θέση της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας να ξεχειλίσει από ζωντάνια και ενεργητικότητα και θα την αναβαθμίσει εκ των πραγμάτων στην ουσιαστική πολιτειακή θέση που της αρμόζει.

Νέα Υόρκη, 28 Ιανουαρίου 2015

mignatiou.com

1 σχόλιο:

  1. Άλλωστε είναι αυτός που πήγε το Τσίπρα στην Αμερική και στο Τέξας που είναι καθηγητής και τον βοήθησε να αποκτήσει επαφές με τους Αμερικανούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.