27/7/16

Γιατί η κυβέρνηση έπρεπε να ψηφίσει υπέρ της Εξεταστικής Επιτροπής

Παναγιώτης Μπαλακτάρης
Δικηγόρος
Ποιό θα ήταν το αποτέλεσμα αν στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής αποφασιζόταν η σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τα πεπραγμένα του εξαμήνου του 2015; Γιατί τα πολιτικά κόμματα που στήριξαν την, σε δεινή θέση ευρισκόμενη, κυβέρνηση επέλεξαν να το κάνουν; Αυτά είναι ερωτήματα, τα οποία πρέπει να απαντηθούν, ώστε να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι ποιός πρεσβεύει τί.
Καταρχάς, η πρόταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την έρευνα των πράξεων και παραλείψεων της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα είχε υποβληθεί μήνες πριν, αλλά η Βουλή – ο Πρόεδρός της κυρίως – αποφάσισε να την καθυστερήσει και να ορίσει τις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου για τη συζήτηση.
Οι πολίτες αυτές τις ημέρες, κατά παράδοση, λίγο ενδιαφέρονται για τα πολιτικά πράγματα και ακόμη λιγότερο ασχολούνται με την κοινοβουλευτική ατζέντα. Επομένως, η ημερομηνία συνεδρίασης ενείχε σκοπιμότητα. Και αυτή δεν ήταν η αποκάλυψη της αλήθειας, έστω και περιορισμένης, στο λαό. Ήταν η όσο το δυνατόν μικρότερη απήχηση της συνεδρίασης στις πλατειές λαϊκές μάζες, σύμφωνα και με την «Καρανίκεια ορολογία».
Η Νέα Δημοκρατία έκρινε αναγκαία τη διεξαγωγή αυτής της έρευνας για το πρώτο εξάμηνο του 2015. Θα μπορούσε, όμως, να πράξει διαφορετικά; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα όχι! Εκ της συνταγματικής της θέσης, η αξιωματική αντιπολίτευση υφίσταται για να ασκεί λογική και όποτε χρειάζεται δομική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Έτσι και εν προκειμένω. Δεν θα ήταν φυσιολογικό να διαλάθει της προσοχής της αξιωματικής αντιπολίτευσης η ακυβέρνητη πορεία στον γκρεμό και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα της διαπραγμάτευσης των ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΑΝ.ΕΛ. Ποιός συνετός πολίτης πιστεύει ότι, αν ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι, ο κ. Τσίπρας δεν θα ζητούσε εξηγήσεις για την κούρσα που οδήγησε στο Τρίτο Μνημόνιο; Ουδείς. Συνεπώς, η Νέα Δημοκρατία μάλλον δεν είχε επιλογή. Στη λογική αυτή υπάκουσε και η Δημοκρατική Συμπαράταξη και το Ποτάμι και για τον επιπλέον λόγο, ότι από τις βολές κατά της κυβερνητικής συμμαχίας ελπίζουν σε δημοσκοπικά οφέλη, λόγω της εγγύτητας στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και η Χρυσή Αυγή, από την άλλη, τείνουν να καθιερώσουν μια συγκεκριμένη τακτική. Αρνούμενοι να λάβουν θέση υπέρ της κυβέρνησης ή υπέρ της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε ένα τέτοιο κρίσιμο θέμα δείχνουν να διαχωρίζουν τη θέση τους, θεωρώντας στην πραγματικότητα, ότι αυτός είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος να εναντιωθούν στο σύνολο πολιτικό σύστημα. Αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα δύο αυτά κόμματα, τα οποία κατά πολλούς εκπροσωπούν τα δύο άκρα, παρουσιάζονται σαν αντισυστημικά. Όμως, πόσο αντισυστημικός είναι ένας σχηματισμός, ο οποίος συμμετέχει στις συστημικές διαδικασίες εκλογών και κοινοβουλευτικών περιόδων; Άλλο πράγμα το οντολογικό, ότι και τα δύο αυτά κόμματα είναι κομμάτι του «τρισκατάρατου» συστήματος και άλλο το διαφημιστικό, ότι εμφανίζονται σα να μην είναι.
Η Ένωση Κεντρώων, ένας παλιός πολιτικός φορέας, ίσως παλαιότερος και από το παλιό το οποίο κατά σύστημα καταγγέλλει, κατόρθωσε με προσωπικό, είναι η αλήθεια, αγώνα του Προέδρου του, κ. Βασίλη Λεβέντη, να εισέλθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο εκπληρώνοντας ένα όνειρο δεκαετιών. Η εκτίμηση ορισμένων αναλυτών, ότι θα ακολουθεί πολιτικές που θα εξασφαλίζουν την παραμονή του κόμματος εντός του Κοινοβουλίου φαίνεται ορθή, αν και πλέον ο ίδιος ο κ. Λεβέντης έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ του κ. Τσίπρα.
Επίσης, τα δύο κόμματα που συνιστούν τον κυβερνητικό συνασπισμό δεν θα φανταζόταν κάποιος, ότι θα πρόδιδαν τους εαυτούς τους σε αυτή τη συζήτηση, αλλά ελάχιστοι πάλι θα ανέμεναν την απαξίωση που επιφύλαξαν στην πρόταση της Ν.Δ. Ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν τίμησαν με την παρουσία τους τη Βουλή, ούτε αγόρευσαν για τη μη αναγκαιότητα αυτής της Εξεταστικής. Οι γνωρίζοντες, ωστόσο, αφήνουν να εννοηθεί ότι ήταν σθεναρές οι προτάσεις και στους δύο για εμφάνιση στη Βουλή και προσπάθεια αντιστροφής των ρόλων για μια ακόμη φορά. Από εκεί που φέρονταν ως απολογούμενοι οι κυβερνητικοί εταίροι να έφερναν στο εδώλιο σύσσωμη την αντιπολίτευση. Αντί αυτής της στάσης, προτίμησαν την απουσία, χρησιμοποιώντας για αιχμή του δόρατος τον κ. Δραγασάκη, ο οποίος απεδείχθη κατώτερος της αλήθειας. Κι όμως! Ο πρώτος που θα έπρεπε να επιδιώκει την σύσταση αυτής της Εξεταστικής και την ανάδειξη της αλήθειας είναι ο κ. Τσίπρας. Θα διαλυόταν κάθε σύγχυση για το τι συνέβη από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2015 και όπως ο ίδιος ισχυρίζεται θα επιβεβαιωνόταν η ηρωική του διαπραγμάτευση. Αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα. Τώρα με τη συσκότιση και την συγκάλυψη των ευθυνών, δεν απαλλάσσεται των κατηγοριών τόσο, όσο αποκαλύπτεται η σύνδεσή του με τον πυρήνα της αλλοπρόσαλλης και εγκληματικής διαδρομής, που είχε ως προορισμό την υπογραφή του, αχρείαστου μέχρι τότε, Τρίτου Μνημονίου.

1 σχόλιο:

  1. Επανάληψη σχολίου: Υπέρ της διερεύνησης-> ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ
    Κατά της διερεύνησης-> ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΚΚΕ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
    Έτσι, για να γνωριζόμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.