Χονδρικώς & λιανικώς

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Ε Ν Α ΚΡΙΣΙΜΗΣ σπουδαιότητας ερώτημα για το Κυπριακό πρέπει να διατυπωθεί. Ειδικά ενόψει 12ης Ιανουαρίου 2017 τής Πενταμερούς ή άλλης Διάσκεψης στη Γενεύη, εάν τελικά συγκροτηθεί. Ερώτημα διπλού περιεχομένου εν πρώτοις και πολυμερούς πολυπλοκότητας εν συνεχεία. Κατά τον εξής περίπου τρόπο:

Π Ρ Ω Τ Ο Ν : Βρίσκεται άραγε η Τουρκία - διάγουσα ήδη το δέκατο τέταρτο έτος της αδιατάρακτης, ακόμη κι αιματηρώς, εξουσίας Ερντογάν - σε στάδιο όπου έχει εγκαταλείψει, έστω και κατά τι, την πάγια στάση τής ανεπίδεκτης παρεμβάσεων δυνάμεως, η οποία μονίμως δεν επιδέχεται επιρροές ή πιέσεις επί του Κυπριακού; Είναι, άραγε, τώρα, υπό τις παρούσες συνθήκες, καταδεχτική συμβουλών, παροτρύνσεων, επιδράσεων, προσφορών ορθολογικής συνδιαλλαγής, ή πιέσεων κι εκβιασμών πειθαναγκασμού, από οιανδήποτε ανά τον κόσμο άλλη, ή άλλες δυνάμεις;

Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Ο Ν και πολύ σημαντικότερο: Διαφαίνεται, άραγε, από οιεσδήποτε συντρέχουσες ενδείξεις ότι, κάποια ή κάποιες απ’ τις ισχυρότερες τής Τουρκίας δυνάμεις, οι οποίες ενδεχομένως θα μπορούσαν - αν είχαν ποτέ τέτοια βούληση - ν’ ασκήσουν αποτελεσματική επιρροή επί της Τουρκίας, είναι πρόθυμη, ή πρόθυμες, να ενεργήσουν αποτελεσματικά υπέρ της Κύπρου προς την κατεύθυνση της Τουρκίας, στην τρέχουσα συγκυρία, εντός της οποίας δρομολογήθηκε η «Πενταμερής» ή… «άλλη» Διάσκεψη τής 12ης Ιανουαρίου κι επέκεινα;
Α Π Α Ν Τ Η Σ Η σ’ αυτά τα ερωτήματα, προϋποθέτει μια ψυχρή, σφαιρική και ρεαλιστική μελέτη και διάγνωση των συντρεχουσών, κατά τη σημερινή συγκυρία, σχέσεων της Τουρκίας με, μία προς μία, τις ισχυρότερες απ’ την ίδια δυνάμεων: Τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Κίνα, τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Γαλλία. Και τους ελεγχόμενους απ’ τις ισχυρότερες δυνάμεις οργανισμούς, όπως τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση: Ποιες είναι, δηλαδή, σήμερα, οι σχέσεις της Άγκυρας με ό,τι συμπεριλαμβάνεται στη δυναμική έννοια, εν γένει, του διεθνούς παράγοντα και της «διεθνούς κοινότητας;

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ε Σ είναι ότι: Η νηφάλια και με σωφροσύνη και με απόλυτη σοβαρότητα διάγνωση των σημερινών σχέσεων της Τουρκίας με τον διεθνή παράγοντα χονδρικώς και με τις επιμέρους δυνάμεις του λιανικώς, δεν επιτρέπει ούτε ίσως την παραμικρή ορθολογικώς βάσιμη ελληνική ελπίδα για το Κυπριακό. Το αντίθετο μοιάζει πιθανότερο. Τηρουμένων των αναλογιών η συγκυρία για την Τουρκία, ανακαλεί στη μνήμη, κάπως, το… 1920:

- ΠΟΙΑ εκ των τότε δυνάμεων θα προλάβαινε να προσεταιρισθεί και ν’ αξιοποιήσει επωφελέστερα για τα δικά της συμφέροντα στο Μικρασιατικό, το ανθελληνικό κίνημα του Μουσταφά Κεμάλ - Ατατούρκ.

Θ Ε Τ Ι Κ Α παρήγορο - εν συγκρίσει με τότε - για τον Ελληνισμό, αποτελεί το γεγονός ότι, σήμερα, παρ’ όλες τις αδυναμίες και τις ανεπάρκειές του, δεν μαστίζεται απ’ την εθνοκτόνο γάγγραινα του εμφύλιου σπαραγμού…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Με όσα ισχυρίζεται ο κ. Ακιντζί, περί απουσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη συμφωνηθείσα για τις 12.1.17 Διάσκεψη της Γενεύης, παραβιάζει άραγε ή συνάδει μήπως με τη Συμφωνία του Δείπνου της 1ης Δεκεμβρίου που του προσέφερε ο κ. Αναστασιάδης; Κι επειδή ο Συνδειπνήσας κ. Έιντε, με τις δηλώσεις του για την εκκρεμούσας… ιδιοκτησίας «4η πένα υπογραφής» επιβεβαιώνει την εκδοχή Ακιντζί, δικαιούμαστε να ξαναρωτήσουμε τον κ. Αναστασιάδη, «πού ήταν, κύριε, ο νους σου» όταν συνομολογούσες όσα συνομολόγησες εν Δείπνω;
Λάζ. Α. Μαύρος
Σημερινή