Οι Κούρδοι του Ιράκ και της Συρίας: Δούρειος Ίππος για να διαιρέσουν τη Μέση Ανατολή

Elijah J. Magnier*

Ο ηγέτης του ιρακινού Κουρδιστάν, πρόεδρος Μασούντ Μπαρζανί, ανακοίνωσε τη διεξαγωγή ενός ( δεύτερου ) γενικού δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία στις 25 Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους. Είναι αποφασισμένος να πραγματοποιήσει το όνειρο της δημιουργίας ενός κουρδικού Κράτους στη Μέση Ανατολή.

Η ανακοίνωση συμπίπτει με την υποστήριξη που παρέχεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ στους Κούρδους της Συρίας στις επαρχίες της Χασάκα, Ράκκα και Ντέιρ εζ-Ζορ, στα βόρεια της Συρίας. Ο στόχος είναι να δημιουργηθεί μια άλλη ομοσπονδία που θα αποτελείται από Κούρδους, οι οποίοι θα μπορέσουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Ιρακινών «αδελφών» τους, ακόμα και να τους προλάβουν.

 

Αυτό που συμβαίνει στο Ιράκ και τη Συρία όσον αφορά τους Κούρδους συνδέεται, ανεξαρτήτως συνόρων. Παρ 'όλα αυτά, οι κυβερνήσεις των χωρών της περιοχής που τις αφορά άμεσα (η Άγκυρα, η Τεχεράνη, η Βαγδάτη και η Δαμασκός) πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να αναμορφώσουν την περιοχή και να δημιουργήσουν μια «νέα Μέση Ανατολή» με βάση το μοντέλο της Κοντολίζα Ράις που η πρώην υπουργός Εξωτερικών υπό τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους προσπάθησε να  προωθήσει .

Θα αφήσουν οι γειτονικές χώρες των Κούρδων τις ΗΠΑ να διαιρέσουν τη Μέση Ανατολή αξιοποιώντας τους 22 με 25 εκατομμύρια ενθουσιώδεις και αφοσιωμένους Κούρδους που ονειρεύονται να έχουν το δικό τους Κράτος;

Οι Κούρδοι της Μέσης Ανατολής αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα στον κόσμο που δεν είχε Κράτος μέχρι σήμερα. Διανέμονται κυρίως στο Ιράκ, το Ιράν, την Τουρκία, τη Συρία, το Αζερμπαϊτζάν, την Αρμενία και το Λίβανο. Η παρουσία τους είναι ασθενέστερη αλλού στον κόσμο. Η δημιουργία ενός κουρδικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία σίγουρα δεν βασίζεται στην ευλογία ή τη στρατηγική των ΗΠΑ, αλλά στην καλή θέληση της Τουρκίας, του Ιράκ, του Ιράν και της Συρίας.

Δυστυχώς για τους Κούρδους, οι χώρες αυτές μπορούν και θα ξεπεράσουν τις διαφορές τους και τους αντικρουόμενους στόχους τους όσον αφορά τη Συρία, ενώνοντας αλλήλους για να εμποδίσουν πριν απ 'όλα τη δημιουργία αυτού του κουρδικού Κράτους. 

Πράγματι, λίγο μετά που ο Μασούντ Μπαρζανί ανακοίνωσε την πρόθεσή του να προβαίνει σε γενικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, καλά πληροφορημένες πηγές μου είπαν ότι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών και της  ασφάλειας του Ιράν, της Τουρκίας και της Συρίας πραγματοποίησαν μια συνάντηση στο υψηλότερο επίπεδο για να συζητήσουν τις «καταστροφικές συνέπειες» ενός ενδεχόμενου ανεξάρτητου κουρδικού Κράτους στις αντίστοιχες χώρες τους και τις επιπτώσεις του στη Μέση Ανατολή. Αυτοί οι πράκτορες πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ επωφελούνται από το κουρδικό όνειρο να έχουν ένα Κράτος για να διαιρέσουν πιο εύκολα τη Μέση Ανατολή και να δουν πώς θα αντιδράσουν οι άλλες χώρες.

Από τη κουρδική πλευρά, αυτό το όνειρο είναι νόμιμο. Οι Κούρδοι έχουν το δικαίωμα να έχουν το δικό τους Κράτος. Αλλά οι χώρες της περιοχής είναι της άποψης ότι είναι πρόωρο να κάνουν αυτό το βήμα, το οποίο μόνο θα αυξήσει τα προβλήματα των Κούρδων.  Επομένως, είναι απαραίτητο να θαφτεί αυτό το «αμερικανικό σχέδιο» το συντομότερο δυνατόν και να αναβάλλεται, ήτοι μετά το τέλος των πολέμων στη Συρία και το Ιράκ.

Χώρες όπως το Ιράν, η Συρία και το Ιράκ πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ βρίσκονται πίσω από αυτό το σχέδιο, ότι εκμεταλλεύονται τις συναισθηματικές πτυχές που συνδέονται με την ιδέα της ύπαρξης ενός Κράτους για τους Κούρδους, έχοντας ως στόχο τη διαίρεση της Μέσης Ανατολής. Η κυριαρχία του «Άξονα της Αντίστασης» θα ασκείται επί αδύναμων και διχασμένων Κρατών. Ωστόσο, ας έχουμε κατά νου ότι τα σχέδια που στοχεύουν να ανατρέψουν τον πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ-Ασαντ (μετά από έξι χρόνια πολέμου), να εγκατασταθεί ένα χαλιφάτο υπό τη κυβέρνηση του Νταές και να διασφαλιστεί ότι οι φυσικές συνέπειες του πολέμου στο Ιράκ θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός άλλου Σουνιστάν έχουν όλα αποτύχει μέχρι σήμερα.

Η Τουρκία είναι επίσης πεπεισμένη ότι οι ΗΠΑ δεν βλέπουν με κακό μάτι την αποδυνάμωση της θέσης του προέδρου Ερντογάν για να τον τιμωρήσουν για τον αυξανόμενο ρόλο που ασκεί στη Μέση Ανατολή, την άμεση συμμετοχή του στη Συρία και την αντίθεση του στη δημιουργία ενός κουρδικού Κράτους στη Συρία (όπου οι ΗΠΑ επιδιώκουν να χτίσουν μια στρατιωτική βάση που θα αντικαταστήσει το Ιντσιρλίκ σε εύθετο χρόνο και τόπο). Η Τουρκία θεωρεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενθαρρύνουν τη δημιουργία ενός κουρδικού Κράτους στα σύνορα με την Τουρκία υπό την ηγεσία του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), θανάσιμου εχθρού του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Κούρδοι της Συρίας είναι πιθανό να ακολουθήσουν το δρόμο που χάραξαν οι Κούρδοι του Ιράκ: οι ΗΠΑ ήδη κατασκευάζουν μερικές στρατιωτικές βάσεις και στρατιωτικά αεροδρόμια (5) στα βορειοανατολικά της Συρίας, με την πρόθεση να καταλαμβάνουν τμήματα της χώρας και να διατηρήσουν την παρουσία των ΗΠΑ σε μακροπρόθεσμη βάση.

Ανώτεροι αξιωματούχοι με τους οποίους μίλησα στην Τεχεράνη, Βαγδάτη και Δαμασκό βρίσκουν ότι η στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία και το Ιράκ είναι ασαφής.

Ανεξάρτητα από αυτή την εσφαλμένη εκτίμηση και παρατηρώντας τα γεγονότα που διαδέχονται το ένα το άλλο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ φαίνεται πράγματι να έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη στρατηγική της στο Ιράκ και τη Συρία. Οι παράνομες δυνάμεις κατοχής των ΗΠΑ υποστήριξαν μια σημαντική επίθεση στη Μπάντια (Badia) (μια ημι-έρημη ζώνη της Συρίας πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο) από συριακές «μετριοπαθείς» ομάδες, προκειμένου να επεκτείνουν την κυριαρχία τους πάνω από τη συριακή στέπα που συνδέεται με την επαρχία Ανμπάρ (σουνιτική) στο Ιράκ και με τη ιορδανοσαουδαραβική έρημο. Κατέλαβαν την αλ-Τανφ και προσπάθησαν να ασκήσουν τεράστια πίεση στην Βαγδάτη (ανεπιτυχώς) για εμποδίσουν τις  Λαϊκές Δυνάμεις Κινητοποίησης (PMU) να φθάσουν τα σύνορα με τη Συρία. Επιτέθηκαν στη Ράκκα με τη βοήθεια των Κούρδων αντιπροσώπων τους και βρίσκονται στο σημείο να απελευθερώσουν αυτή τη πόλη από το Νταές. 

Τέλος, εξασφάλισαν τη πρόσβαση στα πετρελαϊκά κοιτάσματα και τα φράγματα στην αγροτική περιοχή της Ράκκα, για να εξασφαλιστεί ότι ένα μελλοντικό συροκουρδικό «Κράτος» (ή ομοσπονδία) θα μπορεί να επιβιώσει ανεξάρτητα από τη Δαμασκό. Στη συνέχεια, σαν αυτά να μην ήταν αρκετά, προμηθεύουν τους Κούρδους πληρεξουσίους  τους με θανατηφόρα όπλα και βαρύ πυροβολικό. 

Όλα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιδιώκουν να δουν ταυτόχρονα ποιος μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ θα φτάσει πρώτος να αποκτήσει Κράτος και να το επιβάλουν στις κεντρικές κυβερνήσεις ως τετελεσμένο γεγονός, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η πολιτική αυτή θα ενθαρρύνει τους Κούρδους αλλού (Ιράν και Τουρκία) να ακολουθήσουν την ίδια πορεία προς την ανεξαρτησία.

Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται για την αντίδραση του Ερντογάν και της τουρκικής κυβέρνησης για το σχέδιό τους για ένα κουρδικό Κράτος στη Συρία και το Ιράκ, γιατί είναι προς το συμφέρον τους να αποσταθεροποιήσουν την Άγκυρα (για διάφορους λόγους) ακόμη και αν η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Στα μάτια των Αμερικανών, ο Ερντογάν θεωρείται ως «εκτός ελέγχου και της τροχιάς των ΗΠΑ» μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του. Η προώθηση των Κούρδων της Συρίας από τις ΗΠΑ και η υποστήριξη τους για ένα ενδεχόμενο ανεξάρτητο Κράτος κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων το επιβεβαιώνουν. 

Ο Τούρκος πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών έχουν ήδη χαρακτηρίσει ένα πιθανο Κουρδιστάν ως «  ανεύθυνο και σοβαρό λάθος  ». Η Τουρκία δεν θα διεξάγει μάχη εναντίον των Μονάδων Προστασίας του Κουρδικού Λαού (YPG) αυτή τη στιγμή, γιατί οι μαχητές τους είναι υπό την προστασία των ΗΠΑ, αλλά θα επιτεθεί σίγουρα στους Κούρδους στο Αφρίν, στο άλλο άκρο της Ροζάβας.

Το Ιράν επίσης, μέσω του ανώτατου Οδηγού του Σαγιέντ Αλί Χαμενεΐ, κατέστησε σαφές ότι δεν θα ανεχτεί την παρουσία ενός κουρδικού Κράτους κατά μήκος των συνόρων του με το Ιράκ. Αυτή η ξεκάθαρη θέση, σαφή και σταθερή προς τους Κούρδους δεν είναι τόσο έκφραση εχθρότητας εναντίον του κουρδικού Λαού. Οφείλεται περισσότερο στο γεγονός ότι είναι οι ΗΠΑ που επέλεξαν τη στιγμή, το χρονοδιάγραμμα και τη στρατηγική για να προωθήσουν το «σχέδιο της ανεξαρτησίας», ενώ ο διαμελισμός της Μέσης Ανατολής παραμένει μια πολύ εφικτή επιλογή, και μετά την αποτυχία του Νταές να επιτευχθεί να διαιρέσει το λεβάντε και τη Μεσοποταμία.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Ερντογάν προώθησε τις δυνάμεις μάχης του από τη Τζαραμπολούς στην αλ-Μπαμπ, αψηφώντας την παρουσία των ΗΠΑ, και διαίρεσε τη Ροζάβα σε δύο μέρη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο το Ιράν προώθησε τις δυνάμεις μάχης του στην Μπάντια στα βορειοανατολικά της αλ-Τανφ, μπλοκάροντας έτσι το δρόμο στις ΗΠΑ προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ προχώρησε προς τα νοτιοανατολικά, ανακτώντας περισσότερα από 30 000 τ.χλμ. στη Μπάντια, για να αποτρέψει τις ΗΠΑ και τους αντιπροσώπους τους να επεκτείνουν τον έλεγχό τους σε αυτόν τον τομέα. Για τη Τεχεράνη, τη Δαμασκό και την Άγκυρα, το σχέδιο των ΗΠΑ είναι να δημιουργηθεί ένα κουρδικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία, και να ανοίξουν το δρόμο για τη δημιουργία ενός σουνιτικού Κράτους στο Ιράκ, μια χώρα που τη βλέπουν ως ένα ιρανικό Κυβερνείο. Αν η «σουνιτική εξέγερση» απέτυχε στη Συρία, είναι γιατί η χώρα μετρά περισσότερο από το 70% των σουνιτών οι οποίοι ελέγχουν την οικονομία, ενώ οι Αλαουίτες κατέχουν τη στρατιωτική διοίκηση.

Σύμφωνα με ορισμένους φορείς χάραξης πολιτικής στην περιοχή, οι Κούρδοι κινδυνεύουν να διαπράξουν ένα μνημειώδες λάθος βάζοντας στις πλάτες τους τις γειτονικές χώρες, διότι ένα Κράτος που μπορεί να επιτεθεί ή να περικυκλωθεί από γη και αέρα, που δεν έχει πρόσβαση στη θάλασσα, δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς συνεργασία.

Ο Μασούντ Μπαρζανί πιστεύει βέβαια ότι ο χρόνος είναι τέλειος για να κάνει το «δεσμευτικό δημοψήφισμα» του (το οποίο θα πρέπει μάλλον να του δώσει περισσότερο από το 90% των ψήφων υπέρ ενός ανεξάρτητου Κράτους) στις 25 Σεπτεμβρίου. Πιστεύει επίσης ότι ο κουρδικός πληθυσμός αποδέχεται τους κινδύνους που συνδέονται με μια τέτοια απόφαση. Ο Μασούντ αποκλείει την άμεση ανακήρυξη ενός ανεξάρτητου κουρδικού Κράτους, αλλά βλέπει τα πράγματα σαν την αρχή ενός μακριού διάλογου και σαν διαδικασία ειρηνικών διαπραγματεύσεων με τη Βαγδάτη για να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες του κουρδικού πληθυσμού. Σύμφωνα με κορυφαίες πηγές που βρίσκονται στο Κουρδιστάν, ο Μασούντ δεν θέλει να ενθαρρύνει τους Κούρδους άλλων χώρων να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, διότι το πρόγραμμα και η ιδεολογία των Κούρδων στο Ιράκ διαφέρουν από εκείνα των Κούρδων της Συρίας, της Τουρκίας και του Ιράν. 
Αλλά τι σημασία έχει το τι πιστεύει και λέει ο Κούρδος ηγέτης, δεν υπάρχει εγγύηση ή διαδικασία που να προβλέπει τη χορήγηση ανεξαρτησίας σε ένα κουρδικό έθνος σε μία δεδομένη χώρα, αλλά ούτε και στις άλλες. 

Στην πραγματικότητα, ο Μπαρζανί δεν μπορεί να εγγυηθεί ποια θα είναι η αντίδραση των ίδιων των Κούρδων του Ιράκ σε μακροπρόθεσμη βάση, ακόμη και αν προς το παρόν δηλώνουν ανοιχτά υπέρ των αποφάσεών του. Αλλά πίσω από κλειστές πόρτες, πολλοί Κούρδοι αντι-Μπαρζανί εκφράζουν τη διαφωνία τους με το δημοψήφισμα σε αυτή την κρίσιμη στιγμή στη Μέση Ανατολή. 

Πολλοί άνθρωποι αγνοούν το γεγονός ότι οι Κούρδοι του Ιράκ και της Συρίας δεν έχουν υιοθετήσει μια ουδέτερη θέση στις εν εξελίξει πολέμους στις χώρες αυτές. Ο Μασούντ Μπαρζανί παρείχε σημαντική στρατιωτική υποστήριξη στον Μπασάρ αλ- Άσαντ για πολλά χρόνια, αποστέλλοντας άνδρες και όπλα για ενισχύσεις στον συριακό στρατό. 

Επιπλέον, οι Κούρδοι της Συρίας έδωσαν την ίδια υποστήριξη στις συριακές πόλεις που συνορεύουν με το Αφρίν όταν πολιορκήθηκαν από την Αλ Κάιντα και τους συμμάχους της. Η Δαμασκός θεωρεί ότι οι Κούρδοι οφείλουν την ασφάλεια και ευημερία τους στους Άραβες και μουσουλμάνους γείτονές τους. Δεν είναι σίγουρα προωθώντας τη διχοτόμηση της χώρας στην οποία ζουν και και ακολουθώντας την πολιτική των ΗΠΑ που θα βοηθήσουν το ζήτημα τους. Στην πραγματικότητα, τα προβλήματα μεταξύ Δαμασκού και Χασάκα άρχισαν όταν οι Αμερικανοί αποβιβάστηκαν στα βορειοανατολικά της Συρίας. Έτσι, ως αποτέλεσμα της παράνομης επέμβασης των ΗΠΑ στη Συρία, ο Σαλίχ Μουσλίμ, πρόεδρος του κουρδικού Κόμματος της Δημοκρατικής Ένωσης (PYD), επιτέθηκε στο Ιράν και εξήρε το ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην περιοχή. Οι ΗΠΑ προσποιούνται ότι πολεμούν το Νταές, αλλά χτύπησαν το συριακό στρατό και τους συμμάχους του, κατ 'επανάληψη. Η σχέση μεταξύ των Κούρδων της Συρίας και της Δαμασκού, ωστόσο, δεν έχει ακόμη φτάσει σε αδιέξοδο.

Η αμερικανική επέμβαση και η εχθρική στάση των Κούρδων της Συρίας κατά των Σύρων συμμάχων οδήγησαν τη Δαμασκό, τη Μόσχα και το Ιράν να ξεφύγουν από το ρόλο τους ως προστάτες των Κούρδων (Η Μόσχα και ο συριακός στρατός είχαν δημιουργήσει αρχικά μια χωριστική γραμμή γύρω από τη Ιεράπολη της Συρίας για να υποστηρίξουν τους Κούρδους με τη σειρά τους, για να τους προστατέψουν και να εμποδίσουν τους Τούρκους να καταλάβουν την πόλη που οι Κούρδοι απελευθέρωσαν από το Νταές). 

Η στάση των Κούρδων έχει οδηγήσει την Τουρκία να επιτεθεί στο Αφρίν και έχασαν την «προστασία» που απολάμβαναν, γεγονός που εμποδίζει το σχέδιο των ΗΠΑ να καταλαμβάνουν τμήματα της Συρίας και να διαιρέσουν τη χώρα.

Σοβαρές αντιφάσεις έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια στη δυναμική γύρω από την Τουρκία και τους Κούρδους τόσο στη Συρία όσο και στο Ιράκ:

-         Η Τουρκία επέτρεψε στους Πεσμεργκά να δώσουν μια χείρα βοηθείας στους εχθρούς της, τους Συροκούρδους των YPG στο Κομπάνι (ή Αίν αλ-Άραμπ), όταν το Νταές ήταν έτοιμο να πάρει την κατοχή της πόλης. Είναι η ίδια Τουρκία που θα πρέπει τώρα να εργαστεί σκληρά για να εμποδίσει το Κουρδιστάν να δηλώνει την ανεξαρτησία του στο Ιράκ, και η οποία θα κάνει ό, τι μπορεί για να αποτρέψει τους Κούρδους της Συρίας να δημιουργήσουν το Κράτος τους, τη Ροζάβα. Σίγουρα δεν θα διστάζει να χτυπήσει εκείνους που έχουν γίνει μισθοφόροι των ΗΠΑ στην Μπίλαντ αλ-Σαμ (τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας, SDF). 

-         Το 2014, ο Μασούντ Μπαρζανί εξήρε το Νταές, λέγοντας ότι οδηγούσε μια «επανάσταση των Φυλών», γιατί πίστευε ότι η τρομοκρατική ομάδα θα ίδρυε ένα Σουνιστάν, το οποίο θα άνοιγε το δρόμο για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν σε ένα Ιράκ χωρισμένο σε τρία Κρατίδια. Ο Μασούντ συνειδητοποίησε γρήγορα ότι η εξτρεμιστική ομάδα κοίταζε προς το Κιρκούκ, πλούσιο σε πετρέλαιο. Επιτέθηκε στο Ερμπίλ και σκόπευε να μετατρέψει τους Κούρδους  σε δούλους. Εκείνη τη στιγμή άλλαξε τη θέση του ενάντια στο Νταές, και ενώθηκε με τη Βαγδάτη στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας και πολεμώντας  στο πλευρό του ιρακινού στρατού για τρία χρόνια για την προστασία της ενότητας του Ιράκ. 
      Σήμερα, ο Κούρδος ηγέτης θέλει να κηρύξει την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν μετά το δημοψήφισμα που σχεδιάζει να πραγματοποιήσει. Αλλά δεν θα πρέπει να αναμένει ότι η Τουρκία και το Ιράν θα υποστηρίξουν το σχέδιο του για την ανεξαρτησία, η οποία είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει εσωτερικές διαμάχες στις χώρες όπου ζουν εκατομμύρια Κούρδοι οι οποίοι όλοι θα διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους. 

-         Το Ιράν υποστήριξε τους Κούρδους, παρέχοντας τους όπλα για να προστατεύσουν την αυτόνομη ομοσπονδία τους το 2014, όταν οι Πεσμεργκά είχαν μόνο παλιά AK-47 και μερικούς σωλήνες όλμου για να αμυνθούν ενάντια στο Νταές μετά την πτώση της Μοσούλης. 
      Καθώς οι ΗΠΑ απέκρουαν την στρατιωτική υποστήριξή τους και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας στο Ιράκ, κτίστηκε ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ του Μασούντ Μπαρζανί και της Τεχεράνης (κυρίως με τον Κασέμ Σολεϊμάνι, τον διοικητή της Δύναμης αλ-Quds, των ειδικών δυνάμεων των Φρουρών της ισλαμικής Επανάστασης). Σε αντάλλαγμα, οι Πεσμεργκά έχουν δημιουργήσει ένα διάδρομο εφοδιασμού μεταξύ του Κουρδιστάν και του συριακού στρατού, σύμμαχου της Τεχεράνης. Είναι το ίδιο το Ιράν που θα κάνει τώρα ό τι καλύτερο μπορεί για να αποτρέψει τη γέννηση ενός ανεξάρτητου Κράτους στο Κουρδιστάν. Το Ιράν θα ενωθεί με τη Τουρκία για να μη πραγματοποιηθεί τέτοια κατάτμηση.

Οι Ιρακινοί Κούρδοι διαφωνούν με το PKK στην Σίντζαρ, το οποίο ήδη πολέμησαν μερικές φορές. Δεν τα πηγαίνω καλά με τους YPG και το ΡΚΚ σε γενικές γραμμές, γιατί οι ιδεολογίες και οι στόχοι τους διαφέρουν. 

Αλλά όταν πρόκειται να πολεμήσουν έναν κίνδυνο, όλοι οι Κούρδοι ενώνονται και σχηματίσουν μια ενιαία και μοναδική εθνική ταυτότητα και εθνικότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι χώρες της Μέσης Ανατολής που κατοικούνται από Κούρδους είναι πεπεισμένες ότι η ανεξαρτησία των Κούρδων σε μία χώρα θα γίνει χιονοστιβάδα σε όλες τις άλλες χώρες. Είναι κυρίως για το λόγο αυτό που πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής θα κάνουν ό, τι είναι δυνατό για να παρεμποδιστεί η ανεξαρτησία τους.

Η Βαγδάτη θεωρεί το Κουρδιστάν ως αυτόνομη ομοσπονδία  που προστατεύεται από το Σύνταγμα. Οι υπεύθυνοι στη Βαγδάτη αναγνωρίζουν ότι παρέλειψαν να εφαρμόσουν το Σύνταγμα. Δεν έχουν λύσει το πρόβλημα των αμφισβητούμενων περιοχών ούτε  εκπλήρωσαν τις δεσμεύσεις τους προς το Ερμπίλ. Οι Ιρακινοί αξιωματούχοι δεν βλέπουν κανένα ενδιαφέρον να αναγνωρίσουν ένα δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, καθώς αυτό θα φέρει τους σουνίτες να θέλουν και αυτοί ένα ανεξάρτητο Κράτος τους, καθώς εξάλλου και οι ριζοσπαστικές σιίτες. Η ιδέα θα μπορούσε να εξαπλωθεί και μεταξύ των Σιιτών και σε άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής.

Αναμένεται επίσης ότι η Βαγδάτη να σταματήσει κάθε μορφή συνεργασίας με το Κουρδιστάν αν ο Μασούντ ανακηρύσσει ένα ανεξάρτητο Κράτος. Οι Κούρδοι οι οποίοι βρίσκονται κάτω από την κεντρική κυβέρνηση αντιμετωπίζουν ένα αβέβαιο μέλλον, παρότι οι περισσότεροι σιίτες πολιτικοί στην εξουσία έχουν κουρδική καταγωγή. Δεν θα υπάρχουν νέες χρηματοδοτικές στηρίξεις και η κεντρική κυβέρνηση στη Βαγδάτη θα μπορούσε να απαγορεύσει τα αεροσκάφη να φτάνουν στο Κουρδιστάν, ένα Κράτος που περιβάλλεται από ξηρά χωρίς πρόσβαση στη θάλασσα. Ένας σιωπηλός πόλεμος θα διεξάγεται εναντίον του Κουρδιστάν, ενώ θα συνεχίζει ο πραγματικός πόλεμος που διεξάγεται κατά του Νταές. Θα μπορούσε ακόμη και να απαγορευτεί από τους PMU να ανακτήσουν οι Πεσμεργκά  τις επίμαχες περιοχές, γεγονός που θα αφήσει το Ερμπίλ σε κατάσταση μόνιμης ανασφάλειας.

Οι χώρες του Κόλπου θα υποστηρίζουν σίγουρα τον διαμελισμό του Ιράκ και της Συρίας, καθώς αυτό θα τους έδινε πίσω αυτά που έχασαν στη Μπίλαντ αλ-Σαμ και τη Μεσοποταμία, μετά από πολλά χρόνια πολέμου. Η Σαουδική Αραβία έχει αποτύχει να διαιρέσει το Ιράκ, δημιουργώντας ένα σουνιτικό κράτος και απέτυχε στην προσπάθειά της να ανατρέψει τον Μπασάρ αλ-Άσαντ με την αντικατάσταση του με σουνίτες εξτρεμιστές να αναλάβουν τα ινία της χώρας.

 

Εάν οι Κούρδοι κηρύσσουν την ανεξαρτησία τους, το Κουρδιστάν θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες μιας σοβαρής ύφεσης, αλλά χώρες της περιοχής, κυρίως η Σαουδική Αραβία, θα ευχαριστηθούν πολύ να βοηθήσουν τους Κούρδους τραβώντας τους στη τροχιά τους. Εξάλλου, ο Σαλίχ Μουσλίμ έχει ήδη ξεκινήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Θα πρέπει σύντομα να ακούσουμε τον Μπαρζανί να επαινέσει τη Σαουδική Αραβία.

Ο Μασούντ Μπαρζανί πρέπει να προετοιμάσει καλά το έδαφος πριν ξεκινήσει την περιπέτεια του ανεξάρτητου Κουρδιστάν. Έστειλε απεσταλμένους στη Βαγδάτη, Τεχεράνη, την Άγκυρα και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου (GCC) για να ξέρει τι σκέφτονται για το σχέδιο ανεξαρτησίας του. Επιβεβαιώνει επίσης ότι το δημοψήφισμα δεν σημαίνει άμεση ανακήρυξη της ανεξαρτησίας: δεν είναι παρά μόνο θέμα χρόνου. Εκτός του ότι μια τέτοια δήλωση σε επικίνδυνα πρόωρη στιγμή θα μπορούσε να αποτρέψει τη νέα γενιά των Κούρδων να πραγματοποιήσει το όνειρό τους για ένα κουρδικό Κράτος.

Η Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και οι ΗΠΑ δεν μπορούν από μόνα τους να εξασφαλίσουν την ασφάλεια και τη προστασία ενός ευημέρου και ειρηνικού κουρδικού Κράτους, διότι ο χρόνος που επιλέχτηκε  -που εκλαμβάνεται εκπληκτικά από τον Μπαρζανί ως ιδανικός – δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερος. Η κατάσταση παραμένει εκρηκτική, έτσι ώστε η παραμικρή κίνηση θα μπορούσε να μετατραπεί σε δράμα και να αναδιαμορφώσει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.

Αυτό που είναι κοινό μεταξύ του δημοψηφίσματος της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 και του δημοψηφίσματος του 2005, είναι ότι τα δύο θα έπρεπε να παραμείνουν στο πάτος κάποιου συρταριού.

*Elijah J. Magnier – @ejmalrai

Chief International correspondent for Middle East and European affairs στην εταιρεία Alrai Newspaper Kuwait

Άρθρο Πηγή:  Το blog του Ηλία J. Magnier

Μετάφραση  από τα αραβικά σε γαλλικά: Daniel G.

Η αρχική πηγή αυτού του άρθρου είναι  elijahjm.wordpress.com/

Copyright ©  Ηλίας J. Magnier ,  elijahjm.wordpress.com/ , 2017

Μετάφραση στα ελληνικά από Κριστιάν Άκκυριά για τον Ινφογνώμονα Πολιτικά, Αθήνα, 13.7.2017

mondialisation.ca

Τίτλοι:

• -         Οι Κούρδοι του Ιράκ και τη Συρία χρησιμοποιούνται ως Δούρειο Ίππο για να διαιρέσουν τη Μέση Ανατολή.
• -         Το Ιράν, η Συρία και το Ιράκ πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ και το Ισραήλ οργανώνονται για να επωφεληθούν από τους Κούρδους στη Συρία και το Ιράκ.
• -         Οι χώρες της περιοχής πιστεύουν ότι είναι πρόωρο να κηρυχθεί η ανεξαρτησία του Κουρδιστάν, η οποία θα αυξήσει μόνο τις σοβαρές δυσκολίες τους.
• -         Η Τεχεράνη, η Βαγδάτη και η Δαμασκός πιστεύουν λανθασμένα ότι η στρατηγική των ΗΠΑ στη Συρία και το Ιράκ είναι ασαφής.
• -         Για πολλούς λόγους, οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να  αποσταθεροποιήσουν την Άγκυρα, παρότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ.
• -         Ο Ερντογάν θεωρείται «εκτός τροχιάς των ΗΠΑ» μετά το πραξικόπημα που ματαιώθηκε και την υποστήριξη των ΗΠΑ για μια ανεξάρτητη Ροζάβα.
• -         Η Τουρκία δεν θα πολεμήσει τους YPG που είναι υπό την προστασία των ΗΠΑ, αλλά θα πολεμήσει κατά των Κούρδων στο Αφρίν (η άλλη πλευρά της Ροζάβας).
• -         Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους Κούρδους στη Συρία και το Ιράκ ταυτόχρονα για να δουν  ποιους  θα δημιουργήσουν πρώτα ένα Κράτος.
• -         Το σχέδιο των ΗΠΑ να δημιουργήσουν ένα κουρδικό κράτος στο Ιράκ και τη Συρία ανοίγει το δρόμο για τη δημιουργία ενός σουνιτικού Κράτους στο Ιράκ, χώρα που θεωρείται ως ιρανικό Κυβερνείο.
• -         Ο Μασούντ αποκλείει την άμεση ανακήρυξη της ανεξαρτησίας και βλέπει τα πράγματα σαν την αρχή ενός μακρύ ειρηνικού διαλόγου με τη Βαγδάτη.
• -         Οι Κούρδοι δεν θα επιβιώσουν σε ένα Κράτος που μπορεί να περικυκλωθεί από χερσαία μέσα ή αεροπορικά, το οποίο δεν έχει ούτε άμεση πρόσβαση στη θάλασσα.
• -         Ο Μπαρζανί υποστήριξε τον Άσαντ για πολλά χρόνια, στέλνοντας άνδρες και όπλα ως ενισχύσεις στον συριακό στρατό.
• -         Τα προβλήματα μεταξύ Δαμασκού και των Κούρδων άρχισαν όταν οι Αμερικανοί αποβιβάστηκαν στα βορειοανατολικά της Συρίας.
• -         Η επέμβαση των ΗΠΑ έφερε τους συμμάχους της Μόσχας να απομακρύνονται από το ρόλο τους ως προστάτες των Κούρδων, αφήνοντας την Τουρκία να επιτεθεί στο Αφρίν.
• -         Ιρακινοί αξιωματούχοι βλέπουν  το δημοψήφισμα του Μασούντ ως πρόσκληση προς τους ριζοσπαστικούς σουνίτες και σιίτες να απαιτήσουν δικό τους Κράτος.
• -         Ο Μασούντ Μπαρζανί πρέπει να προετοιμάσει καλά το έδαφος πριν ξεκινήσει την περιπέτεια ενός ανεξάρτητου Κουρδιστάν.